Η άποψη της κ. Δημουλίδου:
"Αγαπητοί
φίλοι αναγνώστες
Κάποια στιγμή θα πρέπει να συνειδητοποιήσετε μερικά πράγματα και επειδή το κακό παράγινε, θα το κάνω θέμα. Πρέπει λοιπόν να μάθετε πως η συγγραφή, τουλάχιστον από την πλευρά μου, είναι επάγγελμα και όχι χόμπι. Επομένως αφού είναι επάγγελμα και ο άλλος μοχθεί για αναπαράγει έργο, θα πρέπει και να αμείβεται γι αυτό. Κάποιοι λοιπόν αναγνώστες, μου δηλώνουν με ιδιαίτερη μάλιστα υπερηφάνεια ότι δανείζονται όλα τα βιβλία μου από δανειστικές βιβλιοθήκες ή τα ανταλλάσουν γιατί δεν έχουν χρήματα λόγω της οικονομικής κρίσης. Όμως αυτό δεν είναι τωρινό, γινόταν πάντα από τότε που άρχισα να πρωτογράφω. Ως ένα σημείο το καταλαβαίνω, όμως δεν καταλαβαίνω, πως είναι δυνατόν ένα βιβλίο να βρίσκεται στις προθήκες δανειστικών βιβλιοθηκών μια εβδομάδα μετά την έκδοσή του και μάλιστα χωρίς την άδεια του συγγραφέα; Ένα βιβλίο για να μπει στις βιβλιοθήκες πρέπει να εχει κάνει τον κύκλο του που είναι 5 με 10 χρόνια, ή να βρίσκεται στα αζήτητα. π.χ ένας Καζαντζάκης, ένας Ντοστογιέφσκι, μια Λιλίκα Ζωγράφου κλπ που τα βιβλία τους έχουν εκδοθεί εδώ και πολλά χρόνια. Όχι όμως χθεσινά βιβλία που παραγγέλλουν μάλιστα πριν ακόμη κυκλοφορήσουν καλά καλά. Και επειδή αυτό δεν μ αρέσει, θα το ψάξω περισσότερο. Επίσης σχολεία και αναγνώστες μου ζητούν να τους χαρίσω βιβλία. Δηλαδή να πληρώσω για να τα αγοράσω, και μετά να χρεωθώ τα έξοδα αποστολής και να τους τα στείλω. Χώρια το πήγαινε έλα. Τόσο θράσος. Αγαπητοί αναγνώστες θα πρέπει να μάθετε να σέβεστε τον μόχθο ενός δημιουργού. Ο συγγραφέας εργάζεται σκληρά και πληρώνει ένα απίστευτο τίμημα μοναξιάς και σωματικής υγείας γιατί καταπονείται όχι μόνο το σώμα του , αλλά και ο εγκέφαλος του. Και ενώ παράγει κοινωνικό και επιμορφωτικό έργο, αμείβεται στο κάθε βιβλίο του από 0.20 λεπτά έως 1 ευρώ [καθαρά], δηλαδή ψίχουλα. Τα άλλα πάνε υπέρ πίστεως και πατρίδος. Επομένως το να ζητάτε εσείς να σας δίνει δωρεάν αυτή την σταγόνα μόχθου του, όχι μόνο τον υποβιβάζει σαν επαγγελματία, αλλά και τον πλήττει οικονομικά. Το ίδιο γίνεται και με τα λαθραία cd και ταινίες , αλλά εκεί τουλάχιστον πληρώνετε ένα ποσό. Στην περίπτωσή μας όχι μόνο δεν δίνετε δεκάρα τσακιστή, αλλά ζητάτε να πληρώσει επιπρόσθετα ο δημιουργός για να έχετε εσείς το έργο του. Μάλιστα κάποιοι αναγνώστες είχαν το θράσος να με βρίσουν και να με στολίσουν με χείριστα κοσμητικά επίθετα επειδή αρνήθηκα να τους χαρίσω βιβλία μου. Οι δε δανειστικές βιβλιοθήκες έμειναν κατάπληκτες που δεν ήθελα να μοιράζω στους Έλληνες τα πνευματικά μου έργα δωρεάν, με πρόσβαλλαν επίσης με τα λεγόμενά τους λες κι εγώ βρίσκω τα προς το ζείν στον δρόμο κι αν αύριο μείνω κουλή η στραβή ή πάθω κάτι σοβαρό και δεν μπορώ να γράψω, αυτοί θα με ταΐσουν. Αν είναι έτσι, τότε να υπάρχει και δανειστική ταινιοθήκη και δανειστική ιματιοθήκη, πινακοθήκη, φαγοποτοθήκη κλπ. Οι δανειστικές βιβλιοθήκες δημιουργήθηκαν με σκοπό να δανείζουν βιβλία που έκαναν το κύκλο τους και πλέον μένουν στα αζήτητα. Ήδη η δικηγόρος μου που είναι η καλύτερη στα πνευματικά δικαιώματα, ανέλαβε να το ψάξει. Βιβλία μου χαρίζω εκεί που κρίνω εγώ ότι πρέπει να δώσω και το κάνω με όλη μου την καρδιά. Οι υπόλοιποι καλό θα είναι να το σκεφτούν καλύτερα. Ποτέ στην ζωή μου,ακόμη κι όταν σπούδαζα και δεν είχα μια, δεν δανείστηκα βιβλίο. Έκανα οικονομίες και αγόραζα. Απλά ήμουν πολύ επιλεκτική. Πως στο καλό τα κατάφερνα να έχω πάντα βιβλία σπίτι μου; Οι οικονομικές απώλειες που έχει ένας συγγραφέας είναι ανυπολόγιστες. Μη τον συγκρίνετε με τους εκδότες ή τους βιβλιοπώλες, εκείνοι είναι επιχειρηματίες θα βρουν την άκρη. Ο συγγραφέας στην Ελλάδα είναι η τελευταία τρύπα του ζουρνά. Εσείς οι ίδιοι αν αγαπάτε πραγματικά το βιβλίο και δεν είστε οι αναγνώστες αλεξιπτωτιστές, θα έπρεπε να συνδράμετε σ αυτή την προσπάθεια. Διαφορετικά καλύτερα να σταματήσουμε να γράφουμε και να αφιερώσουμε τον χρόνο μας στον εαυτό μας. Η παρούσα επιστολή εγράφη μετά από συζητήσεις με πολλούς συγγραφείς που εξέφρασαν έντονα αυτό το παράπονο, απλά δεν τολμούν να το δημοσιοποιήσουν. Εγώ τολμώ.Σας ευχαριστώ πολύ , αν κατανοήσετε αυτή την επιστολή μου..
Κάποια στιγμή θα πρέπει να συνειδητοποιήσετε μερικά πράγματα και επειδή το κακό παράγινε, θα το κάνω θέμα. Πρέπει λοιπόν να μάθετε πως η συγγραφή, τουλάχιστον από την πλευρά μου, είναι επάγγελμα και όχι χόμπι. Επομένως αφού είναι επάγγελμα και ο άλλος μοχθεί για αναπαράγει έργο, θα πρέπει και να αμείβεται γι αυτό. Κάποιοι λοιπόν αναγνώστες, μου δηλώνουν με ιδιαίτερη μάλιστα υπερηφάνεια ότι δανείζονται όλα τα βιβλία μου από δανειστικές βιβλιοθήκες ή τα ανταλλάσουν γιατί δεν έχουν χρήματα λόγω της οικονομικής κρίσης. Όμως αυτό δεν είναι τωρινό, γινόταν πάντα από τότε που άρχισα να πρωτογράφω. Ως ένα σημείο το καταλαβαίνω, όμως δεν καταλαβαίνω, πως είναι δυνατόν ένα βιβλίο να βρίσκεται στις προθήκες δανειστικών βιβλιοθηκών μια εβδομάδα μετά την έκδοσή του και μάλιστα χωρίς την άδεια του συγγραφέα; Ένα βιβλίο για να μπει στις βιβλιοθήκες πρέπει να εχει κάνει τον κύκλο του που είναι 5 με 10 χρόνια, ή να βρίσκεται στα αζήτητα. π.χ ένας Καζαντζάκης, ένας Ντοστογιέφσκι, μια Λιλίκα Ζωγράφου κλπ που τα βιβλία τους έχουν εκδοθεί εδώ και πολλά χρόνια. Όχι όμως χθεσινά βιβλία που παραγγέλλουν μάλιστα πριν ακόμη κυκλοφορήσουν καλά καλά. Και επειδή αυτό δεν μ αρέσει, θα το ψάξω περισσότερο. Επίσης σχολεία και αναγνώστες μου ζητούν να τους χαρίσω βιβλία. Δηλαδή να πληρώσω για να τα αγοράσω, και μετά να χρεωθώ τα έξοδα αποστολής και να τους τα στείλω. Χώρια το πήγαινε έλα. Τόσο θράσος. Αγαπητοί αναγνώστες θα πρέπει να μάθετε να σέβεστε τον μόχθο ενός δημιουργού. Ο συγγραφέας εργάζεται σκληρά και πληρώνει ένα απίστευτο τίμημα μοναξιάς και σωματικής υγείας γιατί καταπονείται όχι μόνο το σώμα του , αλλά και ο εγκέφαλος του. Και ενώ παράγει κοινωνικό και επιμορφωτικό έργο, αμείβεται στο κάθε βιβλίο του από 0.20 λεπτά έως 1 ευρώ [καθαρά], δηλαδή ψίχουλα. Τα άλλα πάνε υπέρ πίστεως και πατρίδος. Επομένως το να ζητάτε εσείς να σας δίνει δωρεάν αυτή την σταγόνα μόχθου του, όχι μόνο τον υποβιβάζει σαν επαγγελματία, αλλά και τον πλήττει οικονομικά. Το ίδιο γίνεται και με τα λαθραία cd και ταινίες , αλλά εκεί τουλάχιστον πληρώνετε ένα ποσό. Στην περίπτωσή μας όχι μόνο δεν δίνετε δεκάρα τσακιστή, αλλά ζητάτε να πληρώσει επιπρόσθετα ο δημιουργός για να έχετε εσείς το έργο του. Μάλιστα κάποιοι αναγνώστες είχαν το θράσος να με βρίσουν και να με στολίσουν με χείριστα κοσμητικά επίθετα επειδή αρνήθηκα να τους χαρίσω βιβλία μου. Οι δε δανειστικές βιβλιοθήκες έμειναν κατάπληκτες που δεν ήθελα να μοιράζω στους Έλληνες τα πνευματικά μου έργα δωρεάν, με πρόσβαλλαν επίσης με τα λεγόμενά τους λες κι εγώ βρίσκω τα προς το ζείν στον δρόμο κι αν αύριο μείνω κουλή η στραβή ή πάθω κάτι σοβαρό και δεν μπορώ να γράψω, αυτοί θα με ταΐσουν. Αν είναι έτσι, τότε να υπάρχει και δανειστική ταινιοθήκη και δανειστική ιματιοθήκη, πινακοθήκη, φαγοποτοθήκη κλπ. Οι δανειστικές βιβλιοθήκες δημιουργήθηκαν με σκοπό να δανείζουν βιβλία που έκαναν το κύκλο τους και πλέον μένουν στα αζήτητα. Ήδη η δικηγόρος μου που είναι η καλύτερη στα πνευματικά δικαιώματα, ανέλαβε να το ψάξει. Βιβλία μου χαρίζω εκεί που κρίνω εγώ ότι πρέπει να δώσω και το κάνω με όλη μου την καρδιά. Οι υπόλοιποι καλό θα είναι να το σκεφτούν καλύτερα. Ποτέ στην ζωή μου,ακόμη κι όταν σπούδαζα και δεν είχα μια, δεν δανείστηκα βιβλίο. Έκανα οικονομίες και αγόραζα. Απλά ήμουν πολύ επιλεκτική. Πως στο καλό τα κατάφερνα να έχω πάντα βιβλία σπίτι μου; Οι οικονομικές απώλειες που έχει ένας συγγραφέας είναι ανυπολόγιστες. Μη τον συγκρίνετε με τους εκδότες ή τους βιβλιοπώλες, εκείνοι είναι επιχειρηματίες θα βρουν την άκρη. Ο συγγραφέας στην Ελλάδα είναι η τελευταία τρύπα του ζουρνά. Εσείς οι ίδιοι αν αγαπάτε πραγματικά το βιβλίο και δεν είστε οι αναγνώστες αλεξιπτωτιστές, θα έπρεπε να συνδράμετε σ αυτή την προσπάθεια. Διαφορετικά καλύτερα να σταματήσουμε να γράφουμε και να αφιερώσουμε τον χρόνο μας στον εαυτό μας. Η παρούσα επιστολή εγράφη μετά από συζητήσεις με πολλούς συγγραφείς που εξέφρασαν έντονα αυτό το παράπονο, απλά δεν τολμούν να το δημοσιοποιήσουν. Εγώ τολμώ.Σας ευχαριστώ πολύ , αν κατανοήσετε αυτή την επιστολή μου..
Χρυσηίδα
Δημουλίδου"
(από
δημοσίευση της Χ.Δημουλίδου στο facebook)
Η
άποψη του Paulo Coelho:
"Promo Bay
The Pirate Bay starts today a new
and interesting system to promote arts
Do you have a band? Are you an
aspiring movie producer? A comedian? A cartoon artist?
They will replace the front page logo with a link to your work.
As soon as I learned about it, I decided to participate. Several of my books are there, and as I said in a previous post, My thoughts on SOPA, the physical sales of my books are growing since my readers post them in P2P sites.
Welcome to download my books for free and, if you enjoy them, buy a hard copy – the way we have to tell to the industry that greed leads to nowhere.
Love
The Pirate Coelho
They will replace the front page logo with a link to your work.
As soon as I learned about it, I decided to participate. Several of my books are there, and as I said in a previous post, My thoughts on SOPA, the physical sales of my books are growing since my readers post them in P2P sites.
Welcome to download my books for free and, if you enjoy them, buy a hard copy – the way we have to tell to the industry that greed leads to nowhere.
Love
The Pirate Coelho
Σχετικά με την άποψη του
Paulo Coelho το Βήμα έγραψε:
"...Ο πολυδιαβασμένος συγγραφέας υποστηρίζει εδώ και πολλά χρόνια το παράνομο «κατέβασμα» των βιβλίων του. Το 1999 συγκεκριμένα κυκλοφόρησε στη Ρωσία μια πειρατική εκδοχή του «Αλχημιστή» στο διαδίκτυο και αυτό, αντί να βλάψει τις πωλήσεις του έντυπου βιβλίου, τις αύξησε εντυπωσιακά. Το 2002 είχαν φτάσει το 1 εκατομμύριο αντίτυπα ενώ σήμερα έχουν ξεπεράσει τα 12 εκατομμύρια. Ο Κοέλιο αναφέρει χαρακτηριστικά «κατεβάστε ελεύθερα τα βιβλία μου, κι αν σας αρέσουν, αγοράστε και το έντυπο βιβλίο» προσθέτοντας ότι οι «πωλήσεις των βιβλίων μου αυξήθηκαν» από τότε που διάφοροι αναγνώστες του τα «ανέβασαν» στους σχετικούς ιστότοπους. Με άλλα λόγια, φαίνεται ότι η πειρατεία έκανε ένα καλό παραπάνω σε έναν συγγραφέα που έτσι κι αλλιώς έχει λύσει το οικονομικό πρόβλημα της ζωής του.
«Οι παλιές καλές ημέρες, τότε που κάθε ιδέα είχε και τον κάτοχό της, έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Πρώτον, επειδή αυτό που κάνουν όλοι είναι να ανακυκλώνουν τα ίδια, τέσσερα βασικά θέματα: μια ερωτική ιστορία μεταξύ δυο ατόμων, ένα ερωτικό τρίγωνο, τη μάχη για την εξουσία και την ιστορία ενός ταξιδιού. Δεύτερον, επειδή οι συγγραφείς θέλουν αυτά που γράφουν να διαβαστούν κιόλας ανεξάρτητα από το πού τα βρίσκει ο καθένας, σε μια εφημερίδα, σε ένα ιστολόγιο, σε ένα φυλλάδιο ή στους τοίχους» είπε ο Κοέλιο. «Οσο πιο συχνά ακούμε ένα τραγούδι στο ραδιόφωνο, τόσο περισσότερο φλερτάρουμε με την ιδέα να αγοράσουμε το CD. Το ίδιο ισχύει και με τη λογοτεχνία. Οσο περισσότεροι άνθρωποι διαβάζουν πειρατικά ένα βιβλίο, τόσο το καλύτερο»..."
(http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=441521)
Τα συμπεράσματα...δικά σας!
Τα συμπεράσματα...δικά σας!
